Baby’s
Het beste moment om een behandeling bij baby’s te beginnen is in de eerste weken na de bevalling.
Dit is de periode waarin het proces van ontplooiing normaal gesproken het meest actief is. Het is nooit te vroeg om een behandeling bij een baby te beginnen. De gevolgen van stress tijdens de geboorte kunnen het beste zo vroeg mogelijk worden behandeld. Hoe langer de klachten voortbestaan des te langer het duurt voordat het lichaam deze los kan laten door behandeling.

Er kan veel voor deze patiëntjes worden gedaan. Een osteopaat krijgt vaak te maken met bewegingsbeperking van de schedel en hoge nek als gevolg van gebeurtenissen rond de bevalling.
Het onderzoeken en zo nodig behandelen van baby’s in de eerste weken na de geboorte is van groot belang om problemen in de ontwikkeling op latere leeftijd te voorkomen.
Veel huilen/huil baby’s


Huilen is voor de baby het signaal dat hij/zij zich ongemakkelijk voelt. Tot een jaar is dit zijn/haar manier om met ons te communiceren. Regelmatig is er bij huilbaby’s in de klassieke geneeskunde geen aanwijsbare oorzaak te vinden voor het huilen. Meestal vertoont een huilbaby perioden van onrust, is het ontroostbaar, gaat het drinken vaak moeizaam en met onderbrekingen, heeft het last van winderigheid en een buik die opgezet is. Dit alles geeft de ouders/verzorgers het gevoel dat het kind ongelukkig is en continu huilt.
Huilbaby’s kunnen door een osteopaat vaak goed behandeld worden. De invloed van de geboorte op de schedel, blokkades in de nek en wervelkolom, maar ook het onvolledig op gang komen van het darmsysteem kunnen ervoor zorgen dat de baby zich niet prettig voelt. Door deze gebieden voorzichtig te behandelen, zorgt de osteopaat ervoor dat de beweeglijkheid van de weefsels toeneemt, het zenuwstelsel minder geprikkeld wordt en het darmsysteem zich beter kan ontwikkelen. Het kind wordt rustiger en tevreden.
Voorkeurshouding en vervorming van de schedel
Voorkeurshouding van het hoofdje en vervorming van het schedeltje van een baby is een behandelindicatie die sterk gerelateerd is aan gebeurtenissen rond de bevalling. Een oorzaak voor deze problematiek kan onder andere liggen in een vroegtijdige indaling van het hoofdje tijdens de zwangerschap waardoor de druk op het hoofdje asymmetrisch wordt. Bijzondere omstandigheden tijdens de bevalling zoals aangezichtsligging, dwarspositie, of hulp bij de uitdrijvingsfase zoals de vacuüm – of tangverlossing en fundusexpressie (duwen op de buik) kunnen ook problemen aan de schedel veroorzaken.
Ook de duur van de persweeën zijn belangrijk ten aanzien van de compressie(druk) op het hoofdje en bekken. Zowel de extreem snelle als langdurige compressiefase hebben hun invloed op de beweeglijkheid van de verschillende botstukken van het hoofd. Normaal gesproken heeft het hoofd van de baby de eigenschap zich te vervormen als aanpassing op de druk die tijdens een normale bevalling optreedt. De gevolgen van deze vervorming normaliseren zich vrij snel na de bevalling. Echter de stressvolle situaties zoals boven beschreven, kunnen tot een verlies van beweeglijkheid ter hoogte van de verschillende schedelbotten leiden.
Dit kan tot uiting komen in fysieke ongemakken of het asymmetrisch ontwikkelen van het hoofdje. Daardoor kan zich een voorkeurshouding van het hoofd ontwikkelen. De osteopaat werkt aan het herstel van de beweeglijkheid van de verschillende schedel botstukken en de beweeglijkheid van de wervelkolom, welke zich aan zal passen op de veranderde positie van het hoofdje. Tevens is het van belang om de beweeglijkheid van het zenuwstelsel en de spanning op de hersenvliezen te testen en deze zo nodig te normaliseren.
Reflux en darmkrampjes bij pasgeborenen
Darmkrampjes en refluxklachten hebben zeker niet alleen met de voeding te maken. Natuurlijk kan een mogelijk overgevoelige reactie op voeding meespelen. Een andere mogelijke oorzaak van krampjes is een overprikkeling van het maag- en darmsysteem door een verstoring van het zenuwstelsel. Een overprikkeling van de darm kan te maken hebben met een verstoring van de balans van het zenuwstelsel ten gevolge van mobiliteitsverlies in het lichaam. Belangrijke aandachtspunten zijn hierbij de beweeglijkheid van de schedelbasis en de verschillende schedelbotstukken.
Een zeer belangrijke zenuw in verband met de spanning in het maag- en darmsysteem ontspringt in de hoge nek. Deze zenuw is vaak in de problemen bij moeizame bevallingen. De osteopaat corrigeert de beweeglijkheid van de schedelbasis en de schedelbotstukken en normaliseert hiermee de balans in het zenuwstelsel. Daarnaast controleert de osteopaat de posities en beweeglijkheid van de verschillende organen en het middenrif. Het middenrif is een zeer belangrijke spier bij refluxklachten. Het middenrif vormt een gespierde overgang tussen de slokdarm en de maag. Een goede spanning op het middenrif is dus belangrijk voor het goed kunnen functioneren van de bovenste maagopening.


Huidproblemen zoals eczeem
Normaal gesproken gebeurt het uitscheidingsproces via de lever, darmen en de nieren. Wanneer dit niet optimaal verloopt, zoekt het lichaam naar alternatieve wegen om afvalstoffen weg te werken. De voorkeursplaatsen voor deze alternatieve uitscheidingswegen, zijn de huid, de longen en de holtes in het aangezicht. Een stapeling van deze afvalstoffen in de huid kan eczeem veroorzaken. Een osteopaat behandelt dan ook niet de eczeem, maar probeert het lichaam te ondersteunen om de uitscheiding te laten plaatsvinden via de normale wegen. Door de mogelijkheid tot normaal herstel van de huid, wanneer de afvalstoffen verdwijnen, zal het eczeem afnemen.